Istnieje dosłownie kilka produktów chemii budowlanej, które są znane niemal każdemu Wykonawcy. Do tego grona należy jeden z najlepszych produktów klasy C2TE S1 na rynku – klej wysokoelastyczny odkształcalny ATLAS PLUS.
WŁÓKNA CELULOZOWE obecne w kleju są nasiąkliwe i bardzo elastyczne. W kontakcie z wodą zarobową polepszają właściwości robocze kleju, ograniczają spływ, umożliwiają nałożenie grubszej warstwy i wydłużają czas otwarty oraz żywotność zaprawy. Zatrzymują w swojej strukturze wodę, co wpływa na efektywność procesu wiązania, a w rezultacie na finalną wytrzymałość produktu.
WŁÓKNA POLIPROPYLENOWE obecne w kleju zmniejszają skurcz, ograniczając ewentualne spękania zaprawy na etapie wiązania. Bezpośrednio wpływają zatem na zwiększenie parametrów wytrzymałościowych kleju. Ich obecność to rodzaj wzmocnienia struktury; pełnią funkcję zbrojenia rozproszonego. Włókna te są bardzo odporne na działanie większości środków chemicznych.
W PLUSIE wykorzystana została również technologia polimerowa, czyli wzmocnienie zaprawy dużą ilością spoiwa o pochodzeniu syntetycznym. Po dodaniu wody do kleju spoiwo aktywuje się i zaczyna tworzyć trwałe i elastyczne wiązania. Duża ilość polimerów pozwala stworzyć rozbudowaną siatkę mikropołączeń. Ułatwia to aplikację i wpływa na parametry związanej zaprawy. Kształtuje jej przyczepność do wszelkich podłoży i okładzin, takich jak gres, szkło itp.
Do głównych zadań technologii polimerowej należy nadanie wysokiej elastyczności i odkształcalności zaprawie cementowej. To dzięki niej klej może być aplikowany na wyjątkowo trudne podłoża, ponieważ jest w stanie przenosić naprężenia ścinające na styku z podłożem. Umożliwia to montaż wszelkich okładzin na powierzchniach ulegających deformacjom pod wpływem obciążeń mechanicznych lub termicznych, czyli w miejscach takich jak tarasy, elewacje, powierzchnie z ogrzewaniem czy drewniane stropy. Kolejną cechą polimerów jest wytworzenie wiązania do okładzin, które ze swojej natury są niepodatne na uzyskanie przyczepności do zapraw cementowych, np. gładkie płyty kamienne, montaż „płytka na płytkę” czy klejenie do podłoży niskonasiąkliwych. Spoiwo syntetyczne tworzy trwałe połączenie praktycznie z każdym rodzajem materiału i podłoża.
Nowy PLUS to połączenie dwóch rodzajów spoiwa – cementowego i polimerowego – oraz dodatkowe zbrojenie włóknami, które nadaje mu doskonałą przyczepność. To niemal dwukrotnie więcej niż wymagania stawiane klejom klasy C2, czyli tym o podwyższonych parametrach, oraz ponad 3 razy większa przyczepność początkowa od normowej (wg PN-EN 12004). Takie parametry gwarantują stabilność zamontowania nawet największych formatów już w początkowej fazie prac. To również bezpieczeństwo klejenia w niekorzystnych warunkach, które mogą wystąpić na budowie, takich jak niska temperatura czy chłonność podłoża i płytek.
Cementowe zaprawy klejowe to produkty, w których kluczową rolę w trakcie wiązania odgrywa temperatura. Jeśli jest zbyt wysoka, wówczas kleje wiążą szybko. Może się okazać, że utracą wodę na tyle intensywnie, że będzie to wpływało na końcowe parametry zamontowanej okładziny. Przerwanie procesu hydratacji spowoduje znaczne osłabienie siły wiązania i zaprawa klejąca może nigdy nie osiągnąć w takich warunkach deklarowanych wielkości przyczepności. W przypadku temperatury niższej sytuacja jest odwrotna – zaprawa wiąże na tyle długo, że wejście na okładzinę lub fugowanie nie jest możliwe po upływie nawet 48 godzin. Im temperatura niższa, tym proces wiązania dłuższy. Z takimi sytuacjami mamy do czynienia późną jesienią i wczesną wiosną, kiedy temperatura w nocy może oscylować nawet blisko 0°C. Nowy PLUS to produkt zapewniający bezpieczeństwo we wszystkich warunkach. Pozwala na pracę w temperaturze do tej pory praktycznie uniemożliwiającej klejenie. Nawet w temperaturze poniżej 5°C można wejść na okładzinę i rozpocząć fugowanie już po 24 godzinach.
Wykres 1. Przyspieszenie wiązania ATLAS Plus w temperaturze 5 stopni C w porównaniu z innymi klejami klasy C2TE S1. Inny klej C2TE S1 wiąże ze stałym przyspieszeniem, natomiast Plus wyraźnie przyspiesza w 12. godzinie.
Wykres 2. Przyczepność ATLAS Plus w temperaturze 3 stopni C w porównaniu z innymi klejami klasy C2TE S1 po 24, 48 i 72 godzinach. Czerwona linia oznacza przyczepność umożliwiającą bezpieczne wejście na płytki. Konkurencyjny klej osiągnął tę wartość dopiero po trzech dniach.
Jedną z naturalnych cech materiałów opartych na spoiwach cementowych jest skurcz występujący w trakcie ich wiązania. Produkty te zmieniają swoje wymiary liniowe, pojawiają się mikrorysy skurczowe, dwa klejone obok siebie elementy na warstwie o różnej grubości nie zachowują finalnie tej samej płaszczyzny. Zjawisko to występuje również w przypadku klejów. Zwane jest „klawiszowaniem”; mówi się też, że klej „wciąga”. Stanowi to duży problem, szczególnie gdy prace związane z układaniem płytek nie mogą być wykonane jednego dnia (np. w dużych pomieszczeniach lub „docinkach” przy ścianach czy w narożnikach). Kontynuując prace glazurnik licuje płytki z tymi położonymi wcześniej w celu uzyskania idealnie równego podłoża. Jeśli klej „wciągnie”, przed fugowaniem może się okazać, że powierzchnia nie jest równa. Co gorsza, jest to defekt wręcz niemożliwy do usunięcia. W nowym Plusie udało się wyeliminować to zjawisko.
Ważną cechą PLUSA jest jego wszechstronność, która pozwala na klejenie okładzin wszelkiego typu: ceramiki, gresu, kamieni naturalnych czy okładzin szklanych. Ponadto daje możliwość montażu płytek o wszelkich wymiarach – od mozaiki po płyty wielkoformatowe, o powierzchni nawet 3 m2. Klej nie tylko stabilizuje tego typu okładziny. Dzięki zawartym włóknom i polimerom niweluje naprężenia wewnętrzne, wynikające z różnych elastyczności materiałów, z których zbudowane są płytki i podłoża. PLUS sprawdza się na niemal wszystkich podłożach, również narażonych na duże odkształcenia.